زمانی که نخستین بار در طول عمرم راجع به مایکل جکسون شنیدم سال 1993 بود ؛ زمانی که تنها 6 سالم بود . از همون زمان تا به امروز ، موسیقی و عشق او ، تسکینی بر تمامی دردهای زندگی من بوده است . به واسطه مایکل من صاحب زیباترین و فراموش ناشدنی ترین خاطرات تمام عمرم گردیدم ، بهترین دوستان تمام عمرم را به دست آوردم و چندین سفر شگفت انگیز به گوشه و کنار جهان انجام دادم .

من هنوز روزی که بزرگترین رویای عمرم به واقعیت بدل شد رو به خوبی به یاد میارم ؛ سال 1997 بود و من عازم کنسرت مایکل جکسون در روز تولد او در 29 آگوست بودم . یادم میاد قلبم اون روز با سرعت تمام میتپید و این جریان حتی تا فردای روز کنسرت هم ادامه داشت . راستش وقتی امروز به اون لحظات فکر میکنم میبینم که من راستی راستی حالیم نبود که معنی حضور در یک کنسرت مایکل جکسون دقیقاً چیه !!! ( )

رویای من یکبار دیگر در سال 2006 در مراسم جوایز موسیقی جهان در لندن به واقعیت پیوست . من هنوز غیبت چند روزه ام از مدرسه رو در اون دوران به خاطر دارم و همینطور دفاع جانانه و صادقانه برادرم ازم توی مدرسه رو که اعلام کرد من حقیقتاً بیمار هستم و دچار " تب جکسون " (!!!) گردیده ام  . خوب ، در واقع او کاملاً راستش رو گفته بود !  ( )

مایکل :

تو حقیقتاً اعماق قلب من رو در این دنیا لمس کردی و اندیشه به اینکه تو برای همیشه رفته ای ، هر روز اشک را از چشمان من جاری می سازد . دلم میخواد به خاطر تمام موسیقی زیبایی که به ما بخشیدی و همینطور تمام خاطرات شگفت انگیز و خارق العاده ای که در طول زندگی برایمان خلق نمودی از تو قدردانی کنم . و همینطور از تو به خاطر تمام دوستان فوق العاده ای که به زندگیم هدیه نمودی سپاسگزارم . ممنونم که شفابخش دردهای جهان بودی . از تو برای همه چیز متشکرم . ما عاشقتیم و تو تا همیشه در اعماق قلب ما قرار خواهی داشت .

دلنوشته ای ازJannik Per JФrgensen از دانمارک ... 

تا بعد ...

Stay Tuned

! Let's Dance